Europejskie Spotkania Teatralne "Bliscy Nieznajomi" to międzynarodowy festiwal teatrów repertuarowych organizowany przez Teatr Polski w Poznaniu. Brakowało w Polsce festiwalu, który w kolejnych edycjach w pełni prezentowałby nie tylko ciekawe artystycznie osiągnięcia, lecz również mówił o aktualnych, przenikających się problemach z zakresu historii, kultury i wzajemnych relacji między mieszkańcami Europy. Bliscy Nieznajomi stają się bliżsi nam oraz sobie nawzajem wraz z kolejnymi odsłonami festiwalu.
Roland Schimmelpfennig
Kobieta z przeszłości
Teatr Vilna Scena z Kijowa ׀Ukraina׀
Przekład: Olga Sidor
Reżyseria i scenografia: Dmytro Bogomazow
Projekcje video: Oleg Czernyj, Giennadij Chmaruk
Muzyka: Aleksander Kochanowski
Asystent reżysera: Łarisa Wieniediktowa
Tłumaczenie wg przekładu Karoliny Bikont
Występują: Jekaterina Kaczan, Władimir Kaniwiec, Swietłana
Sztańko, Jana Sobolewska, Aleksander Komarenko
Czas trwania przedstawienia: 1 godz. 20 min. /bez przerwy/
Niegdyś, we wczesnej młodości Romy i Frank przysięgli
sobie wieczną miłość. Dwadzieścia cztery lata później Romy pojawia się na progu
domu Franka, aby przypomnieć mu o obietnicy. Ale Frank już zapomniał o swej
dawnej miłości, jest żonaty, ma dorastającego syna. Jednak przed przeszłością
nie ma ucieczki…
W świecie tej okrutnej niemieckiej bajki Bogomazow porusza
się niezwykle swobodnie. Zrealizował spektakl pozornie pozbawiony jakichkolwiek
emocji. Ale tylko na pierwszy rzut oka. Nie ze sceny, ale z głębin naszej
świadomości płyną niezliczone pytania o charakterze egzystencjalnym.
Nieprzyjemne, ale domagające się natychmiastowej odpowiedzi.
Olga Ostrowierch, „Gazieta”
Kobieta z przeszłości w sposób organiczny łączy w sobie
grę aktorską, projekcje video, elementy pantomimy, tańca oraz muzyki. Dzięki
nałożeniu projekcji filmowych na ciała aktorów i na powierzchnie przedmiotów,
działania sceniczne wychodzą poza ramy „prostej” trójwymiarowości. I nabierają
znaczenia.
Czy warto dziwić się temu, że w analizie charakterów
postaci Bogomazow i jego aktorzy poszli drogą zupełnie nieoczywistą? Nie,
wprost przeciwnie, to droga charakterystyczna dla tego reżysera i jego teatru.
Kobietę z przeszłości można nazwać spektaklem psychologicznym, spektaklem
nastrojów, niuansów. Ale wspomniana „psychologia” wyrasta z materializujących
się symboli i metafor. Z mnóstwa wieloznacznych szczegółów, tak uwielbianych
przez Bogomazowa.
Anna Parowatkina, „Kijewskij tieliegraf”
Nagroda teatralna „Kijowski pektorał” 2008:
– Nagroda dla najlepszego spektaklu kameralnego;
– Nagroda za najlepszą reżyserię.
10 IV 2010, godz. 17.00 | Malarnia