Europejskie Spotkania Teatralne Bliscy Nieznajomi 2010

W dniach 8-11 kwietnia 2010 r. odbędzie się trzecia edycja Europejskich Spotkań Teatralnych "Bliscy Nieznajomi". Te kilka dni, poprzez medium jakim jest teatr, pozwolą skoncentrować się na kondycji współczesnej rodziny, wniknąć zarówno w jej jasne, jak i ciemne strony. Bohaterowie spektakli, naznaczeni rodzinnym piętnem, wikłają się w toksyczne związki albo - zupełnie przeciwnie - dzięki rodzinie potrafią zachować własną tożsamość w niesprzyjającym otoczeniu.

11 kwietnia:

Fausto Paravidino

Choroba rodziny M

 

Teatrul Naţional Timişoara ׀Rumunia׀

 

Przekład: Alice Georgescu

Reżyseria i dźwięk: Radu Afrim

Scenografia: Velica Panduru

Światła: Lucian Moga

Tłumaczenie: Radosław Biniarz

 

Występują: Claudia Ieremia, Mălina Manovici, Colin Buzoianu, Eugen Jebeleanu, Victor Manovici, Ion Rizea

 

Czas trwania spektaklu: 2 godz. 10 min. /bez przerwy/

 

Choroba, którą diagnozuje Radu Afrim, to w rzeczywistości choroba egzystencjalna pewnej rodziny żyjącej w prowincjonalnym miasteczku. Matka zniknęła w tajemniczych okolicznościach. Dwie siostry, Marta i Maria, próbują nadać kształt własnemu życiu, miotając się między narzeczonymi, ojcem – pozbawionym autorytetu i żyjącym w całkowitym oderwaniu od świata oraz młodszym bratem, który życie traktuje jak grę. Jesteśmy świadkami metaforycznej choroby, którą przypisują sobie postaci sztuki, choroby odciskającej piętno w ich duszach.

 

Rodzina w sztuce Fausto Paravidino jest metaforą chorego, przerażająco samotnego i niezdolnego do wyrażania emocji społeczeństwa. Członkowie rodziny M nie potrafią ze sobą rozmawiać, a każda próba zbliżenia się do siebie kończy się niepowodzeniem.

 

Wydaje się, że Fausto Paravidino jest właśnie jednym z wybrańców Talii i Melpomeny (…). Słowo, którym operuje posiada moc, a on sam posiada władzę nad słowem. Choroba rodziny M jest tego doskonałym przykładem. Włoskiemu dramaturgowi udało się w cudowny sposób stworzyć na naszych oczach autentyczny i żywy świat. Osiągnięcie to jest tym bardziej imponujące, że – inaczej niż w tekstach większości młodych twórców – wykreowane postaci należą do różnych kategorii wiekowych i są zróżnicowanymi typami psychologicznymi. Co więcej, każda z nich dysponuje własną, przekonującą i wywołującą emocje prawdą. Konfrontacja tych indywidualnych prawd, ich wzajemny antagonizm lub harmonia, sprawiają wrażenie, że będąca na wyciągnięcie ręki rzeczywistość daje się kontrolować.

 

Europejska Nagroda Kultury 2009 przyznana przez KulturForum Europa.

Nagroda za najlepszą scenografię dla Velici Panduru, przyznana przez UNITER (Związek Teatrów Rumuńskich).

Spektakl był wystawiany w Teatrze Odeon w Paryżu w 2009 r.

 

8 IV 2010, godz. 19.00, Duża scena, Teatr Polski, ul. 27 Grudnia 8/10