Teatr A3 -spektakl 'Plan lekcji'

Teatr A3 Plan lekcji
 
20 października godz.19:00
Scena Robocza
ul.Grunwaldzka 55 barak 1
Trzech dorosłych mężczyzn po latach ponownie znajduje się w szkole. Siedząc w kantorowskich ławkach-pułapkach, uczestniczą w znanych wszystkim lekcjach -  biologii, gimnastyki... Knują, łobuzują, rozśmieszają, przeżywają rozterki i porażki, dzielą się wspólną kanapką.

Szkoła jest metaforą wszystkich doświadczeń, które ich formują. A może deformują?  Ta wycieczka w przeszłość jest i śmieszna i nostalgiczna i smutna.

Szkoła to przecież także terytorium codziennych walk emocji, zakazów, rozkazów, strachów i fobii.

Odgrywana bez słów historia, ukazywana w kolejnych obrazach-wspomnieniach – zamknięta jest w trzech szkolnych ławkach - obszarach zwykłych czynności i sztubackich żartów. Szkolna ława nie jest idealną krainą. To w niej dotykają nas pierwsze miłości, szaleństwa, okrucieństwa i traumy.

Aktorzy żyją oddzielnie, pochłonięci własnymi wspomnieniami i tylko na chwilę przebiegają wąskimi pomostami do sąsiedniej ławki-szkolnej pułapki, by - celebrując gest i sytuację - wywoływać coraz nowsze historie..

Kojarzona z Kantorem szkolna klasa w 'Planie lekcji' ożywa śmiechem wariata i mnogością kolejnych obrazów-wspomnień-szkolnych historyjek, lekkich i sentymentalnych, ale i gorzkich w smaku

SCENARIUSZ I REŻYSERIA: Teatr A3
KONCEPT:  Darek Skibiński
SCENOGRAFIA: Agnieszka Gierach
MUZYKA: Jacek Hałas
PRODUCENT: Agata Rychcik-Skibiński
WYSTĘPUJĄ: Dariusz Skibiński, Jan Kochanowski, Wiktor Malinowski
PREMIERA: 26.03.2010, godz. 19:00

ZESPÓŁ

Tworzą/yli zespół i autorskie spektakle Teatru CINEMA. Kolekcjonują wzruszenia, charakterystyczne postacie sceniczne i rozpoznawalną stylistykę.

Nie odeszli z CINEMA.

Powrócili.
Do rzemieślniczych studiów. Do łuskania z rzeczywistości pereł absurdu, do drwiny i zabawy powtarzalnością. Celebrują minimal art codzienności.

Mają wielką swobodę aktorską i bagaż własnego, cinemowskiego stylu gry.

Drążą materię aktorską, osadzają ją w wyrazistości czytelnych intencji, bez ubierania jej w efektowne zabiegi formalne.

Bazują na prawdziwości bycia, realności aktu. Na rodzących się emocjach – jasnych, znaczących.

dodane przez Robocza