„Rewitalizacja miasta” - seminarium

Problem rewitalizacji Poznania ujęty zostanie podczas konferencji w trzech aspektach: socjologiczno-społecznym, urbanistyczno-architektonicznym oraz rewitalizacja przez kulturę i sztukę. W każdym z bloków tematycznych zostaną wygłoszone trzy referaty.

Organizatorem konferencji jest Wyższa Szkoła Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa we współpracy z Urzędem Miasta Poznania – Wydziałem Rozwoju Miasta i Stowarzyszeniem Artystycznym InterCity.

Celem seminarium jest  wskazanie różnorodnych możliwości regeneracji zapomnianych, zaniedbanych dzielnic Poznania. W mieście jest wiele terenów zdegradowanych, które generują zjawiska sprzyjające wykluczeniu społecznemu. Miejsca te charakteryzują się: wysokim bezrobociem, nasiloną przestępczością czy niskim poziomem przedsiębiorczości mieszkańców. Dzięki rewitalizacji zaniedbane przestrzenie miejskie mają szanse otrzymać nowe funkcje użytkowe, poprzez np. adaptację hal fabrycznych na inkubatory przedsiębiorczości, sale konferencyjne czy ośrodki kulturalne.

Seminarium „Rewitalizacji miasta” jest kontynuacją projektu „Re-generacja. Dzielnica Artystyczna: Śródka” (październik 2006 r.), który był próbą przywrócenia świetności ważnym miejscom w urbanistycznym krajobrazie. Śródka – jedna z najstarszych dzielnic Poznania i jednocześnie jedna z najbardziej zapomnianych w grodzie Przemysława -  przez kilka dni była niemal prawdziwym środkiem miasta. W tej wyjątkowej pod względem historii miejskiej przestrzeni odbyła się międzynarodowa wystawa sztuki.

 „Działania artystów zagościły w dzielnicy dyskretnie, nie chcieliśmy „uszczęśliwiać” sztuką współczesną „na siłę” mieszkańców, którym wystawa była dedykowana – mówi kuratorka wystawy dr Katarzyna Kujawska-Murphy. Celem było zaproszenie „Miasta” na Śródkę, odwróconą niejako tyłem do centrum, mimo iż od centrum dzielą ją dwa przystanki tramwajowe”. Ponieważ w dzielny nie istnieją żadne galerie na czas wystawy zaanektowane zostały dość nietypowe miejsca dla wystawiania sztuki. Artyści z Polski, Anglii, USA, Japonii i Grecji jako miejsce prezentacji swoich prac wybrali klatki schodowe kamienic, witryny sklepowe, odrapane ściany budynków. Odbyły się także projekcje zewnętrzne na elewacjach kamienic, powieszone zostały sztandary na drzewach alejek. Celem rewitalizacji Śródki przez sztukę było zarówno zwrócenie uwagi na zniszczony miejski krajobraz jak i aktywizacja mieszkającej na tych terenach aktywności. „Mieszkańcy i „sąsiedzi dzienni” – mówi dr Katarzyna Kujawska-Murphy – włączyli się bardzo życzliwie do wystawy, pomagali, pilnowali sprzętu a lokalne sklepiki przechowywały narzędzia podczas prac. Szczególnie osoby bezrobotne, żyjące ubogo i bez wyraźnego celu poczuły tożsamość z przedsięwzięciem; odnaleźli pasję i radość z niesienia nam pomocy, zapoznali się z artystami”.

Ożywienia, poprawy estetyki, funkcjonalności wymagają poza Śródką, także Chwaliszewo, Stara Rzeźnia, Łazarz, a przede wszystkim Wilda, która jak wynika z badań przeprowadzonych przez dr. hab. Krzysztofa Podemskiego wśród mieszkańców Poznania jest najbardziej zaniedbaną częścią Poznania. Przy czym należy zauważyć, iż dla większości mieszkańców rewitalizacja to przede wszystkim działania o charakterze remontowo-porządkowym bądź działania inwestycyjne o charakterze kulturalno-rozrywkowo-rekreacyjnym (budowa lub modernizacja centrów rozrywki, rekreacji, kin, basenów”). Poza zjawiskami architektonicznymi, estetycznymi, ekonomicznymi i urbanistycznymi ankietowani nie dostrzegali potrzeby rewitalizacji w aspekcie socjologiczno-społecznym. „Mieszkańcy wyznaczając samemu obszary „zaniedbane” kierują się przede wszystkim kryteriami najbardziej widocznymi, oczywistymi, zdroworozsądkowymi: względami estetycznymi (brud, bałagan, zniszczenia) i mimo różnych „uwrażliwiających” zabiegów   w większości nie dostrzegali bardziej „ukrytych” społeczno-kulturowych wymiarów zaniedbania – pisze dr hab. Krzysztof Podemski. Jeżeli już przyjmowali takie społeczno-kulturowe kryteria to przede wszystkim mieli na myśli większe – w ich mniemaniu- nasilenie patologii społecznych i przestępczości”.

Ponadto badani wskazali także najbardziej zadbane ich zdaniem rejony Poznania, za które uznali w kolejności: Winogrady, Sołacz, Stary Rynek, Rataje i Piątkowo.

„Rewitalizacja miasta”

Program:

10.00 – prof. dr hab. Andrzej Kwilecki: Wprowadzenie (WSNHiD)

10.20 – dr hab. Krzysztof Podemski: Rewitalizacja Poznania w badania społecznych (teoria

i praktyka) (UAM)

10.40 - dr Andrzej Billert: Rozwój miasta a „niewidzialna ręka rynku” (UAM i Uniwersytet Europejski Viadrina)

11.00 – Lech Łangowski (Urząd Miasta Poznania):  Miejski Program Rewitalizacji dla Poznania – od partycypacji społecznej do realizacji

11.20 - prof. dr hab. Antoni Szczuciński: Trakt Królewsk-Cesarski w Poznaniu (UAM, Urząd Miasta Poznania)

11.40 - przerwa na kawę

12.00 – Lech Podbrez (Urząd Miasta Poznania): Wybór obszarów do rewitalizacji – śródmieście Poznania – szanse i zagrożenia rozwoju

12.20 – Rafała Przybył (Fortis Sp. z o.o.): Stary Browar w Poznaniu – rewitalizacja obiektu poprzemysłowego

12.40 – Bryan Stuven: Odpowiedzialność w sztuce publicznej: artysta i społeczeństwo. Co można zyskać, co może zostać utracone?

13.00 – dr Katarzyna Kujawska – Murphy: Kreacje designerskie tworzące współczesne miasta – „Designmai 2006”;

„Re-Generacja” – Dzielnica Artystyczna – promocja międzynarodowej wystawy artystycznej

w zapomnianych dzielnicach Poznania – Śródka 2006

13.20 - dyskusja

Organizator:

Wyższa Szkoła Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa

ul. gen. Tadeusza Kutrzeby 10, sala 340

Poznań