W Bibliotece Wyższej Szkoły Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa 27 kwietnia o godz. 17.00 odbędzie się spotkanie z cyklu „Konwersatorium Rotunda”. O kulisach wydarzeń politycznych ubiegłego roku mówić będzie Daniel Passent, podczas promocji swojej najnowszej książki „Codziennik”.
Otwieram moją teczkę. Co w niej jest? Dzień po dniu. Zamiar jest jasny - utrwalić każdy dzień – pisze Daniel Passent o swojej książce. Łatwo napisać, ale co wyłowić z każdego dnia? Smaczny cytat? Ciekawą książkę? Upadek na nartach? Rozmowę z przyjaciółmi? Najgorsze będą dni puste, przeżyte bez sensu, sama woda, z której niczego wyłowić się nie uda. Dziennik? - Nie, to słowo onieśmiela, jest zbyt poważne, przypomina lektury szkolne i studenckie - Samuela Pepysa, Tomasza Manna, Marię Dąbrowską. Tego nie można ode mnie wymagać. To byłby szczyt bezczelności. Raczej "codziennik" - ani głębiny, ani wyżyny, po prostu dziennikarskie notatki starszego pana, który z wiekiem coraz bardziej zdaje sobie sprawę z tego, że życie nie jest dane raz na zawsze, każdy dzień przybliża nas do końca, ale każdy jest inny i niezwykły, każdy może być ostatnim. Trzeba się spieszyć, żeby go utrwalić - choćby na papierze.
Najnowsza książka Daniela Passenta to dziennik pisany od 1 stycznia do 31 grudnia 2005 roku, przedstawiający kulisy politycznych, często bulwersujących, wydarzeń. Autor opisuje w nim spotkania, rozmowy, biesiady ze znanymi artystami, politykami, dziennikarzami, z którymi życie zetknęło go prywatnie lub zawodowo. Tworzy w ten sposób portret współczesnego środowiska, decydującego o obliczu polskiej sceny kulturalnej i politycznej. Wnikliwe opinie, trafne sądy oraz wyjątkowa szczerość autora sąsiadują tu z autoironią i nostalgią. „Codziennik” Passenta to również refleksja nad własną przyszłością, przemijaniem i śmiercią.
Daniel Passent (ur. w 1938 r.) – dziennikarz, publicysta, felietonista, jeden ze współtwórców tygodnika „Polityka”, ambasador RP w Chile (w latach 1997-2001). Z wykształcenia ekonomista, studiował na Uniwersytecie w Leningradzie (1955/1956), na Uniwersytecie Warszawskim (1956-1960) i na Uniwersytecie Princeton (1962/1963).
Autor takich książek jak: „Bywalec”, „Bitwa pod wersalikami”, „Choroba dyplomatyczna”, a także satyrycznych tekstów, skeczy do STS, kabaretów: „Dudek” oraz „Pod Egidą” oraz przedstawień rewiowych w Teatrze Syrena.